ภาพที่ 1
เทคนิคการตกปลาเบื้องต้น
ตกปลาโดยขนมปังป่น
ตกปลาโดยขนมปังขอบ วิธีการผูกเบ็ด
การตกปลาที่บึงสำราญ ฟิชชิ่ง ปาร์ค
มีปลาให้เลือกตก มากมายหลายชนิด
ในที่นี้ จะแนะนำเฉพาะการตกปลาหนัง (ปลาบึก สวย
เทพา) เท่านั้น
ข้อแนะนำเหล่านี้ เป็นเพียงแค่การชี้แนะ
สำหรับนักตกปลา ที่ยังไม่เคยตกปลาบึงสำราญมาก่อน สำหรับผู้ที่มีความชำนาญอยู่แล้ว
อาจนำไป ประยุกต์เพิ่มเติมกับประสบการณ์ของตนเองได้
วิเคราะห์เหยื่อ
เหยื่อตกปลาของบึงสำราญ ที่ได้รับความนิยม มี 2
ชนิดคือ 1. ขนมปังป่น 2. ขนมปังขอบ
1.
การใช้ขนมปังป่น
ขนมปังป่น ที่บึงสำราญจำหน่าย ถุงละ 50 บาท
ตกได้ทั้งวัน การตกขนมปังป่น มี 2 วิธีคือ
1.1
ตกหน้าดิน การตกหน้าดิน
ด้วยขนมปังป่นของบึงสำราญ ไม่ค่อยนิยมยามนัก แต่มีนักตกปลาบางกลุ่ม
นิยมใช้อยู่เหมือนกัน
เมื่อตีเหยื่อ ตกลงผิวน้ำ จนกระทั่งเหยื่อ
จมลงถึงหน้าดิน ต้องใช้เวลานานพอสมควร (ในกรณีไม่ถ่วงตะกั่ว) หากเหยื่อแห้งมาก
หรือ ไม่ผสมน้ำเลย เหยื่อจะเริ่มแตกตัวออก เมื่อกระทบผิวน้ำ ในขณะจมลง
ต้องแน่ใจว่า ขนมปังป่น จะยังพอมีเหลือ ติดตะกร้อ อยู่บ้าง
เพื่อให้มีขนมปังกองอยู่ใกล้ๆ กับตัวเบ็ด
ในกรณีผสมน้ำ
หรือ กะทิ เพื่อให้เหยื่อเหนียวขึ้น ต้องไม่ให้เหยื่อเหนียวเกินไป
จนไม่แตกออกมาเมื่อจมลงหน้าดิน ถ้าเหยื่อไม่แตกตัวออกมาจากตะกร้อ ปลาจะไม่กิน
ฉะนั้น การผสมน้ำลงขนมปังป่น มี 2 วิธีคือ อย่าผสมจนเหนียว แค่พอชื้นๆ แตกตัวบ้าง
หรือ ผสมจนแฉะ เพื่อให้เหยื่อกระจายทันที เมื่อตกลงผิวน้ำ
และจมลงไปในทิศทางเดียวกันกับตะกร้อ
1.2 ตกด้วยทุ่น โดยใช้ขนมปังป่น หลักการคล้ายๆ
กับการตกปลาหน้าดิน แต่ควรผสมกะทิ ให้เหยื่อเหนียวพอสมควร (อย่าให้เหนียวมาก) เพื่อไม่ให้
เหยื่อแตกตัวมากเกินไป กะว่า
ให้ขนมปังสามารถแตกตัวได้อย่างช้าๆ และต่อเนื่อง
2. การใช้ขนมปังขอบ
ขนมปังขอบ จำหน่ายถังละ 50 บาท ตกได้ทั้งวัน
ขนมปังขอบผสมกะทิ
เป็นสูตรที่นิยมใช้กันทั่วไป
กับนักตกปลาบึงสำราญ โดยมีวิธีการดังนี้
2.1
การผสมเหยื่อ ตกปลาหน้าดิน
มี 2
วิธี อยู่ที่ ปลากินช้า หรือ กินเร็ว
ในช่วงที่ปลาไม่ค่อยกินเบ็ด
ต้องตีเหยื่อที่มีความแฉะ มากๆ หมายถึงแฉะมาก
แต่ไม่มากขนาด ตีเหยื่อแล้ว ไปแตกกลางอากาศ เอาฉแะพอตีเหยื่อได้
เมื่อเหยื่อตกลงผิวน้ำ เหยื่อจะแตกทันที เป็นปริมาณ มากกว่าครึ่ง และจมลงอย่างช้าๆ
ในขณะนี้ ห้ามเก็บสายเด็ดขาด ปล่อยสายไปเรื่อยๆ เพราะ ตะกร้อ จะเบา
เนื่องจากเหยื่อแตกออกไปมากแล้ว เมื่อตะกร้อถึงพื้นดิน
เหยื่อที่แตกตัวในตอนแรกจะจมลง กระจายอยู่รอบๆ ตะกร้อนั่นเอง
ในช่วงที่ปลากินดี
เราจะผสมกะทิน้อยมาก ให้เหยื่อพอปั้นใส่ตะกร้อแล้วบีบ ก็พอ เวลา ตกลงพื้นน้ำ
เหยื่อจะแตกบางส่วน แต่จะลอยบนผิวน้ำ เนื่องจากขนมปังขอบแห้งและเบา
เหยื่อส่วนที่เหลือ ติดตะกร้อจะจมลง และแตกออกอย่างรวดเร็ว บางส่วนก็จม
บางส่วนก็ลอยขึ้นอย่างช้าๆ ทำให้ปลามารุม วิธีการนี้ ปลาจะกินเร็วมาก ถ้า 10 นาที
ไม่กิน เก็บเบ็ดได้เลย
2.2
การผสมเหยื่อตกทุ่น ควรผสมกะทิ
ให้เหยื่อค่อนข้างเหนียว เพื่อไม่ให้แตกตัวเร็วเกินไป
แต่อย่าให้เหนียวมากจนเหยื่อไม่แตกตัวเลย เรื่อง ความเหนียวของเหยื่อ
ต้องใช้ประสบการณ์ของผู้ตกเอง แต่ระลึกเสมอว่า เมื่อเหยื่อลอยอยู่ จะต้องแตกตัวออกมาอย่างช้าๆ
วิธีการเหล่านี้
เป็นการแนะนำ คร่าวๆ สำหรับนักตกปลาที่ยังไม่เคยตกปลา
ต้องขึ้นอยู่กับเทคนิคและวิธีการอื่นๆ อีกมากมาย เป็นองค์ประกอบ
สำหรับหัวเชื้อที่ผสม เพื่อให้ปลากินเร็วขึ้น
โดยหัวเชื้อมีหลายชนิดให้เลือก แต่ส่วนใหญ่นิยมหัวเชื้อที่มีส่วนผสมของอาหารกุ้ง
การผูกเบ็ด
การตกหน้าดิน จะใช้ตระกร้อตายหรือตะกร้อวิ่ง
ก็ได้ แล้วแต่ความถนัดของแต่ละคน
ความลึกของการตกทุ่น
มีองค์ประกอบหลายอย่างต้องวิเคราะห์ แต่ถ้าท่านยังไม่เคยตก ให้กำหนดไว้ที่ 2
เมตรก่อน หากปลาไม่กิน ให้ลองปรับดูเรื่อยๆ ซึ่งแต่ละวันและ เวลา
ปลาจะกินไม่เหมือนกัน
สำหรับฉบับนี้ผู้เขียนก้อนำมาฝากกันแค่พอหอมปากหอมคอกันก่อนนะครับไว้เจอกันใหม่ในฉบับหน้าครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น